ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΥΤΗ ΣΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ. ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΚΑΙ ΑΚΡΗ ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙΣ. ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ, ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ...
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΟΜΩΣ, ΤΙΠΟΤΑ. ΣΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΞΑΝΑ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;; ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.. ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΤΠΤ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΑΠΟΜΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ Κ ΧΑΝΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ. ΑΔΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ. "ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ;"
"ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΙΠΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ;"
ΔΛΔ ΤΕΛΟΣ; ΩΧ! ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΚΙ ΑΛΛΟ!!¨"
ΓΥΝΑΙΚΕΣ!! ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΕΣΤΩ ΤΑ ΜΙΣΑ..
ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ; ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΗ;
ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΠΩΣ ΦΕΥΓΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΙΣΩ;
ΚΑΠΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑ, ΕΚΛΕΙΝΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΧΤΥΠΟΥΣΑΝ.
ΤΩΡΑ;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου